Παροιμίες

• Αγαπάει ο θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη.
• Αγάπα το γείτονά σου αλλά μη γκρεμίζεις και το φράχτη.
• Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται.
• Ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω.
• Ακαμάτης νέος, γέρος διακονιάρης.
• Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε.
• Αν ήταν η ζήλεια ψώρα, θα κολλούσε όλη η χώρα.
• Αν ήταν η δουλειά καλή θα δούλευε κι ο Δεσπότης.
• Αν θα ζυμώσεις το ταχύ, από βραδίς κοσκίνα.
• Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.
• Αν καθίσεις με στραβό, το πρωί θ’ αλληθωρίζεις.
• Αν πεθάνω από συνάχι, η πανούκλα μούντζες να ‘χει.
• Αν ρίξει ο Απρίλης δυο νερά κι Μάρτης άλλο ένα, χαρά σ’ αυτό το γεωργό που ’χει πολλά σπαρμένα.
• Απ’ τ’ ολότελα, καλή ειν’ κι η Παναγιώταινα.
• Απ’ το χέρι ως το στόμα είναι πολύς καιρός ακόμα.
• Απ’ τον Άννα στον Καϊάφα.
• Απέξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
• Άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά.
• Άπλωνε το πόδι σου, κατά το πάπλωμα σου.
• Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι.
• Από δήμαρχος, κλητήρας.
• Από δυο χωριά χωριάτες.
• Βάλ’ το μάνταλο στην πόρτα να κοιμάσαι ξένοιαστος.
• Βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
• Βάλανε τον τρελό να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα.
• Βάλε αλεύρι, κάμε πίτα.
• Βάλε κλειδί στη γλώσσα σου.
• Βάπτισμα του πυρός.
• Βάρα γροθιά του μαχαιριού να δεις ποιος θα πονέσει.
• Βάρα με μία με τ’ σκούφια σ’.
• Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ. (Θρησκ.)
• Βρομάει μπαρούτι.
• Βροντάν τα σίδερα, βροντάν κι οι σακοράφες.
• Bρώμα και δυσωδία.
• Για σένα μαυρομάτα μου έβγαλα εγώ τα μάτια μου.
• Για συγγνώμη και για μύρο κίνησε να πας στην Σκύρο.
• Για το γαμπρό γεννάει κι ο κόκορας, για το γιο η κότα.
• Για το καρφί χάνεται το πέταλο, για το πέταλο τ’ άλογο.
• Για τον εχθρό που φεύγει, φτιάξε χρυσό γεφύρι.
• Για τον παρά κολάζεσαι, με τον παρά κι αγιάζεις.
• Για χάρη του βασιλικού, ποτίζεται κι η γλάστρα
• Γύρευε παλιό γιατρό και γέρο καπετάνιο.
• Γύρω-γύρω νά ‘ρχεται και μέσα να μη μπαίνει.
• Γύφτος παπάς δε γίνεται κι αν γίνει δε βλογάει.
• Δε θα χάσει η Βενετιά βελόνι.
• Δε με θέλεις μία οργιά, δε σε θέλω μία τριχιά.
• Δε με νοιάζει που πεθαίνω, παρά που όσο ζω μαθαίνω.
• Δε φοβάται το βουνό απ’ τα χιόνια.
• Δε χαλάει ο διάολος τη φωλιά του.
• Δε χορεύει πάντα όποιος πλερώνει τα βιολιά.

    Εγώ το λέω του σκύλου μου κι ο σκύλος στην ουρά του.

• καψα την καλύβα μου να μη με τρων’ οι ψύλλοι.
• Εκεί που είσαι ήμουνα, κι εδώ που είμαι θα ‘ρθεις (ή θα φτάσεις).
• Εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια.

    Ζαβός ζαβή παντρεύτηκε, ζαβά παιδιά θα κάνουν.

    Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι

    Ζήτω που καήκαμε!

• Η βιάση ψήνει το ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
• Η γάρ σιωπή τοίς σοφοίσιν απόκρισις.
• Η γάτα για το ψάρι της, πούλησε τ’ αμπέλι της.
• Η γίδα από τ’ αυτί δεν κουτσαίνει.
• Η γκαμήλα αν θέλει γομαράγκαθα, ας μακρύνει το λαιμό της.
• Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει μα κόκκαλα τσακίζει.
• Η γλώσσα τιμάει το πρόσωπο.
• Η γριά αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργες.
• Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
• Θέλεις θέρισε και δέσε, θέλεις δέσε και κουβάλα.
• Θέλεις το φτωχό να σκάσεις: Πες του λίρες να σ’ αλλάξει.
• Θεός να σε φυλάει από καινούργιο άρχοντα κι από παλιό διακονιάρη.
• Θεού θέλοντος (και καιρού επιτρέποντος).
• Θέρος, τρύγος, πόλεμος, στασιό δεν περιμένουν.
• Θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά.
• Θολό πρωί, καθάρια μέρα.
• Κάθε πράμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο.
• Κάθε σταλαματιά νερό τ’ Απρίλη είναι ένα βαρέλι λάδι.
• Καθένας με την τρέλα του.
• Καθένας με τον πόνο του.
• Καημό που το ‘χε η ρίγανη, που εκάη το καταράχι
• Και η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες.
• Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά είναι.
• Και με τα χίλια στ’ φυλακή και με τα πεντακόσια.
• Λείπ’ ο γάτος χορεύουν τα ποντίκια.
• Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;
• Μάη μήνα μη φυτέψεις, Μάη μη στεφανωθείς, Μάη μήνα μη δουλέψεις, Μάη μη         ταξιδευτείς.
• Μάη μου, καλέ μου μήνα, νά ’σουν δυο φορές το χρόνο!
• Μάης άβροχος μούστος άμετρος.
• Μάης άβροχος χρονιά ευτυχισμένη.
• Μάης βρεμένος μούστος μετρημένος.
• Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει.
• Να ‘χαμε τραχανά και λάδι, να μας έδινε η γειτόνισα τον τέτζερη.
• Να ‘χαν οι κουρούνες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση.
• Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί ψωμί δεν έχει.
• Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.
• Ο ανήφορος φέρνει κατήφορο.
• Ο άνθρωπος ότι μπορεί κι ο Θεός ότι θέλει.
• Ο αποθανών δεδικαίωται.

    Οι τεθνεώτες δεδικαίωνται.

• Ο Απρίλης ρίχνει τη δροσιά κι ο Μάης τα λουλούδια.
• Ο άρρωστος θέλει γιατρό κι ο πεθαμένος κλάμα.
• Ο βήχας, ο έρωτας και τα λεφτά δεν κρύβονται.

    Ο βήχας, ο έρωτας και ο παράς δεν κρύβονται.

• Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.
• Παπάς, γιατρός και χωροφύλακας καλύτερα ‘ναι να μην μπαίνουνε στο σπίτι.
• Παπά παιδί, διαβόλου εγγόνι.
• Παπάς, παπά καλό δε θέλει.
• Παπάς εγίνεις Κωσταντή; Έτσι το ‘φερ’ η κατάρα.
• Παπάς στην πόλη, η παπαδιά ‘μολογάει.

    Ο παπάς απ’ την πόλη, η παπαδιά μολογάει.

• Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο.
• Πάρ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το.
• Πάρ’ τη σκούφια σου και βάρα με.
• Παρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλον.
• Παρ’ τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου.
• Πάσσαλος, πασσάλω εκκρούεται.
• Ρώτα με, να σε ρωτώ, να περνούμε τον καιρό.
• Ρωτώντας πας στην Πόλη.
• Σαν τη μύγα μες στο γάλα.
• Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση.
• Σε καλού κουμπάρου σπίτι, όποιος κάθεται δε φεύγει.
• Σε ξένο γάιδαρο καβάλα γρήγορα και κατέβα γρήγορα.
• Σε ξένο φαΐ αλάτι μη ρίχνεις.
• Σε πήρα για τριαντάφυλλο, κι εσύ βγήκες τσουκνίδα.
• Σε σκύλο κι αν εμπιστευτείς, σε Φράγκο μην πιστεύεις.

    Σ’ όσους δε δίνει ο Θεός παιδί, δίνει ο διάολος ανίψια.

• Τ’ άλογο το πληγωμένο όταν δει τη σέλλα τρέμει.
• Τα βόδια τα δένουν απ’ τα κέρατα, τον άνθρωπο απ’ το λόγο του.
• Τα γενόμενα ουκ απογίγνονται.
• Τα γέλια θα σου βγουν ξινά.
• Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί.
• Τα δάνεια μετατρέπουν τους ελεύθερους ανθρώπους σε δούλους.
• Τα δικά σου αμπέλια φράζε και τα ξένα μη γυρεύεις.
• Τα είπε χαρτί και καλαμάρι.
• Τα εν οίκω μη εν δήμω.
• Φίδι φύλα το χειμώνα να σε φάει το καλοκαίρι.
• Φίλε μου στην ανάγκη μου κι οχτρέ μου στη χαρά μου.
• Φίλοι μου στην ανάγκη μου, κι εχθροί μου στη χαρά μου.
• Φλεβάρης κουτσοφλέβαρος, και του τσαπιού ο μήνας.
• Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
• Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας.
• Φρου-φρου και τ’ αμπέλι ξέφραγο.
• Φτηνός στο λάδι, ακριβός στο ξύδι.
• Χους εις χουν και πνεύμα εις Πνεύμα απελεύσει.
• Χρόνια και ζαμάνια.
• Χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει.
• Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
• Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια.
• Χώρια παπάς, χώρια παπαδιά.
• Χωρίσαμε τα τσανάκια μας.
• Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου.